سالآوری به مفهوم تولید محصول بیشتر در یک سال و عدم تولید یا تولید محصول کمتر در سال بعد است. در صورتی که تغذیه گیاه در سال پربار به خوبی انجام نشود، در انتهای سال (هنگام پر شدن میوه) درخت قادر به تأمین تمام نیازهای غذایی میوه نیست. از آنجایی که میوه در مسیر عبور مواد غذایی از برگ به جوانه قرار دارد، مانع رسیدن مواد غذایی از برگ به جوانه میشود. در صورتی که مواد غذایی به جوانه نرسد، جوانهها ضعیف میشوند و شرایط برای ریزش جوانه فراهم میشود. بنابراین درختی که در سال پربار به دلیل نرسیدن مواد غذایی به جوانهها، جوانههای زایشی سال بعد خود را از دست میدهد قادر به تولید محصول نخواهد بود.
برای برطرف نمودن این مشکل باید تلاش کرد که جوانههای زایشی درخت در سال پربار حفظ شود. این کار با تغذیه کافی و به موقع درخت امکانپذیر است. بنابراین با تقویت درخت سالآوری قابل کنترل است و یا حداقل فاصله تولید محصول در سال پربار و کمبار کم است.
در زمان جوانهزنی به دلیل عدم حضور برگها در درختان خزانکننده و نیز دمای پایین خاک جذب عناصر از خاک کم است. برای اینکه گیاه بتواند نسبت به عوامل محیطی مانند سرما، باران و تگرگ مقاومت کند و از طرفی گلدهی و تشکیل میوه دچار اختلال نشود باید از ذخیره عناصر غذایی گیاه استفاده کند. برای این منظور میتوان از ترکیبات فروتست استفاده کرد. استفاده از فروتستها باعث میشود در زمان خواب زمستانی درختان میوه، عناصر مهم غذایی در گیاه ذخیره شده و در زمان جوانهزنی و آغاز فعالیت مجدد گیاه این عناصر در اختیار گیاه قرار گیرد.
سه عنصر اصلی ترکیبات فروتست معمولاً نیتروژن، روی و بور میباشد. وجود این عناصر در کنار یکدیگر به بهبود، افزایش گلدهی و تبدیل بیشتر گلها به میوه کمک نموده و باعث افزایش کیفیت محصول میشود. نتیجه استفاده از فروتست بهبود فرآیند رشد جوانهها، گلدهی، گرده افشانی، تشکیل میوه سالم، افزایش میوهدهی و زودرسی محصول خواهد بود.
به طور کلی توصیه میشود فروتستها در دو مرحله استفاده شود:
- در گیاهان خزان کننده بعد از برداشت محصول و ریزش حدود 50 درصد برگها
- در زمان تورم جوانهها، زیرا پوست نازک و قهوهای جوانهها قابلیت جذب عناصر از طریق محلولپاشی را دارد.